Aime le Vent

Elf

Imię postaci: Aime le Vent

Wiek postaci: 17 lat

Rasa postaci: Elf

Profesja postaci: Czarodziejka powietrza

St. Niebezpieczeństwa:5

Broń: Dzięki łukowi z klonowego drewna dziewczyna szybko wypuszcza, wszystkie 10 strzał, a równie dobrze posługuje się swoją mizerkordią

Ekwipunek: Oto torba z Wodrostów Zielonych (a w niej pergamin, oraz pióro) i pas z przyszytym, zielonym kamieniem magii.

Wygląd postaci: Elfka odgarnęła włosy z czoła alabastrową dłonią. Jednak szybko opadły one na chudą, jasną twarz. Aime westchnęła i przypięła je pozłacanym liściem klonu. Pozoztałe blond kosmyki opadły jej delikatnie na ramiona. Rozejrzała się bystro wielkimi, zielonymi oczami i podniosła się z kocią gracją. Teraz jej wysokie, chude ciało (1,90m) rzucało cień na drogę. Aime jak zwykle miała na sobie obcisły, męski strój, który wyszczuplał ją jeszcze bardziej. Wciągnęła powietrze przez małe, kremowe usta i wystartowała. Biegła cicho i szybko. Nie była specjalnie silna, ale prędkością i wytrzymałością przewyższała wszystkie istoty. Długie, bursztynowe kolczyki zakołysały się w rytm jej kroków. Rozpoczęła wedrówkę.

Historia postaci:
To była naprawdę mała miejscowość, gdzie wszyscy znali się na Ty i byli w jakiś sposób spokrewnieni. Mieszkało się w niej na drzewach, wśród starych i młodych lasów. Bardzo rzadko pojawiały się ta dzieci, toteż z narodzin na klonie małego elfiątka radowała się cała wieść. Każdy chciał choć przez chwilę zobaczyć małą Aime- miłość, jak ją nazwała matka. Dziewczynka od młodości była skryta, a dorastanie wśród starszych jeszcze bardziej pogłębiały jej cechę. Jednak miało to również dobre strony. Każdy uczył elfkę swoich umiejętności, bo każdy chciał mieć w jej wychowaniu jakiś udział. A to uczono jej jazdy konno, kiedy indziej strzelania z łuku. Czasme pływania i posługiwania się bronią. Raz w tygodniu stary szaman uczył ją czytać i pisać, oraz pokazywał jej gatunki zwierząt i roślin. Już 10- letnia Aime zachowywała się jak dorosły elf. Spokojna, cicha i poważna. Najbardziej lubiła przesiadywać na polanie i słuchać wycia wiatru. Na 13 urodziny dostała wiewiórkę popielatą, którą nazwała Diane. Potrafiła ona porozumiewać się z właścicielem przez myśli. Odtąd ta dwójka była nierozłączna. Biegały po lasach, pływały w strumieniach i wspinały się na najwyższe drzewa łapiąc powiewy wiatru. Dokładnie 2 lata temu Aime z wiweiórką przebywała na polanie. Myślała właśnie o sile wiatru, kiedy zerwał się huragan i złamał drzewo, które spadło na chatę szamana. Na szczęście nie było go wtedy w domu. Okazało się, że elfka ma niesamowity talent magiczny. Niestety nikt z jej wioski nie potrafił nauczyć jej kontroli, a czynione przez jej chaotyczną moc spustoszenia były coraz większe. Wyruszyła więc na poszukiwanie nauczyciela. Po drodze musiała rozprawiać się z wilkołakami i drowami, co czasem kończyło się zniszczeniem całych miast i wiosek. Aime uczyła się panawoać nad swoją mocą przez medytacje na wietrze. Przez to ludzie nadali jej przydomek Aime le Vent- Miłość do Wiatru. I tak spokojna elfka trafiła na Talam szukając swojego mistrza i nie tylko...

Charakter postaci:
"Tylko spokój nas uratuje"
Właśnie to jest jedna z zasad wyznawanych przez Aime. Spokojna do granic możliwości. Nic jej nie wytrąci z równowagi, ani nie rozproszy.
"Milczenie jest złotem"
Elfka jest zupełnie cicha. Żadne zbędne słowo nie wyjdzie z jej ust.
Dziewczyna jest mocno nieufna. Nie, nie strachliwa, bo odwaga to je drugie imię. Jest nieufna i rzadko dopuszcza do siebie blisko inną osobę. Jej widoczna cecha to również cierpliwość.
Oprócz tego jest miła i uczynna, pomoże każdemu. Pod warstwą zimna kryje się poczucie humoru, którego jeszcze nikt nie odkrył.

Rodzina postaci: Jej matka żyje dalej na wielkim klonie. Ojciec (o właśnie nic o nim nie było!) jest magiem- uzdrowicielem na wojnach między drowami i elfami. Zaś kuzynostwo, ciocie i wujkowie to cała wieś, w której Aime się wychowywała, więc całkiem sporo ich jest. Aha- Elfka jest jedynaczką.